Συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης

Η οστεοχόνδρωση του λαιμού είναι μια κοινή ασθένεια της σπονδυλικής στήλης που προσβάλλει ασθενείς όλων των ηλικιών.

Αντιπροσωπεύει εκφυλιστικές αλλαγές στον σπονδυλικό δίσκο, που αναπτύσσονται με φόντο έντονο στρες, φορώντας λάθος παπούτσια, βαριά σωματική άσκηση και υποσιτισμό. Αναπτύσσεται σταδιακά, έτσι ο ασθενής μπορεί να μην παρατηρήσει αμέσως τα πρώτα συμπτώματα.

Τα κύρια σημεία της νόσου

Τα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης εμφανίζονται καθώς εξελίσσεται η παθολογία. Είναι πιο αισθητές κατά τη διάρκεια μιας παρόξυνσης. Έχοντας παρατηρήσει τα πρώτα σημάδια της νόσου, συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν γιατρό, καθώς συχνά μεταμφιέζεται ως άλλες διαταραχές, γεγονός που περιπλέκει την έγκαιρη διάγνωση.

Οι ασθενείς συνήθως έρχονται σε επαφή με τα ακόλουθα παράπονα:

• Σοβαρός πόνος στην περιοχή του κολάρου.
• Ο θόρυβος και η πνοή στα αυτιά.
• Συχνή ζάλη.
• Δύσπνοια, αίσθημα δύσπνοιας
• Ναυτία, έμετος.
• Μειώνεται η αρτηριακή πίεση.
• Συχνή λιποθυμία ή συγκοπή.
• Αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.

Τα σημάδια της οστεοχόνδρωσης του τραχήλου της μήτρας στους άνδρες δεν διαφέρουν πολύ από αυτά που εμφανίζονται στις γυναίκες. Οι ασθενείς παραπονιούνται για δυσφορία στο ινώδες, το στέρνο και τη ζώνη των ώμων. Θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον τοπικό θεραπευτή ή τον νευρολόγο σας για διάγνωση.

Πόνος στο λαιμό

Ένα από τα πιο κοινά συμπτώματα χόνδρωσης της αυχενικής σπονδυλικής στήλης είναι ο πόνος στον αυχένα που επηρεάζει το πίσω μέρος του κεφαλιού και των ώμων. Η φύση του πόνου (πόνος, αιχμηρός, ελαφρύς μυρμήγκιασμα) εξαρτάται άμεσα από τη θέση της βλάβης και τη σοβαρότητα της ανάπτυξης της παθολογικής διαδικασίας. Στο αρχικό στάδιο, αυτό μπορεί να είναι μια μικρή ταλαιπωρία, η οποία δεν σας επιτρέπει να γυρίζετε ελεύθερα το κεφάλι σας προς όλες τις κατευθύνσεις. Σταδιακά, ο πόνος γίνεται χρόνιος και περιορίζει το εύρος κίνησης.

Ο πόνος εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα παραμόρφωσης των σπονδύλων, λόγω ανεπαρκούς παροχής αίματος στη ζώνη του κολάρου. Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, παρατηρούνται σπασμοί, επιθέσεις άγχους και πανικού. Μια επώδυνη αίσθηση στην περιοχή του λαιμού μπορεί να εκπέμψει στους ώμους ή τα χέρια. Αυξήστε μετά τον ύπνο, ξαφνικές κινήσεις, γέλιο ή φτέρνισμα. Η δυσφορία συνδυάζεται με μια χαρακτηριστική κρίση όταν προσπαθείτε να γυρίσετε ή μυϊκή αδυναμία.

Ο σπασμός του μυϊκού ιστού και η κακή κυκλοφορία οδηγούν συχνά όχι μόνο στον πόνο, αλλά και στην προσωρινή απώλεια της ικανότητας κίνησης του λαιμού. Η συνεχής υπερπόνηση εξαπλώνεται σε όλο το κεφάλι και ο ασθενής αρχίζει να παραπονιέται για επιθέσεις ημικρανίας.

Εμβοές και βουλωμένα αυτιά

Η οστεοχόνδρωση στην περιοχή του λαιμού εκδηλώνεται επίσης από την αίσθηση της πείνας στα αυτιά, την απώλεια ακοής και τον θόρυβο. Όλα αυτά οφείλονται στην ανεπαρκή ένταση της ροής του αίματος προς την αιθουσαία συσκευή. Αυτό το σύμπλεγμα συμπτωμάτων ονομάζεται κοχλιακό, αλλά οι γιατροί σπάνια το συσχετίζουν με μια διαταραχή στους σπονδύλους. Δώστε προσοχή στη φύση του θορύβου και στο χτύπημα στα αυτιά, συνήθως εντείνονται όταν ένα άτομο βρίσκεται σε μια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα ή προσπαθεί να το αλλάξει.

Οι ασθενείς με προβλήματα ακοής παραπέμπονται σε ωτορινολαρυγγολόγο. Παρουσία συγχορηγούμενων διαταραχών της κατάστασης, όπως μούδιασμα του προσώπου, περιορισμένη κινητικότητα του αυχένα, απαιτείται πρόσθετη διαβούλευση με έναν νευρολόγο για την αποσαφήνιση της διάγνωσης και τον προσδιορισμό της αιτίας.

Πονοκέφαλος και ημικρανίες

Τα κύρια συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης του τραχήλου της μήτρας στους άνδρες συνοδεύονται σπάνια από συχνούς πονοκεφάλους, ο γυναικείος πληθυσμός είναι πιο ευαίσθητος σε αυτούς. Οι σπόνδυλοι σε αυτήν την περιοχή εκτίθενται συνεχώς σε υπερβολικό στρες, γεγονός που οδηγεί στη σταδιακή παραμόρφωση τους, εάν ο μυϊκός ιστός δεν είναι αρκετά ελαστικός για να τους κρατήσει σε φυσική θέση. Είναι πιο δύσκολο να εντοπιστεί η αιτία του πόνου στο κεφάλι, καθώς το σύμπτωμα δεν είναι συγκεκριμένο.

Οι ακόλουθοι λόγοι προκαλούν επίθεση:

• Σπασμός εγκεφαλικών αγγείων.
• Τσιμπημένα νευρικά άκρα στην αυχενική σπονδυλική στήλη.
• Αυξημένη αρτηριακή πίεση.
• Οξεία παραβίαση της φλεβικής εκροής.
• Αυξημένη κόπωση.
• Παρατεταμένη παραμονή σε αφύσικη θέση.

Ο πονοκέφαλος επιδεινώνεται κατά την επιδείνωση και σε έναν ασθενή, συμπεριλαμβανομένου ενός άνδρα. Από τη φύση της, μπορεί να είναι σταθερή, θαμπό με τη μορφή επιληπτικών κρίσεων ή παλμών. Σε ηλικιωμένους, αυτό το σύμπτωμα απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, καθώς μπορεί να μιλήσει για ένα αρχικό εγκεφαλικό επεισόδιο, στηθάγχη, καρδιακή προσβολή ή αρτηριακή υπέρταση. Επομένως, πρώτα απ 'όλα, αυτές οι καταστάσεις αποκλείονται πριν από την έναρξη της θεραπείας για οστεοχόνδρωση.

Με καρδιακές παθολογίες, οι ασθενείς παραπονιούνται επίσης για συμπίεση στην περιοχή του θώρακα, έναν ακανόνιστο καρδιακό ρυθμό, ο οποίος επιτρέπει στον γιατρό να διαφοροποιήσει την κατάσταση εγκαίρως. Οι πονοκέφαλοι συνοδεύονται από ναυτία, δύσπνοια, απαιτούν απαραίτητα ΗΚΓ.

Ζάλη

Ο μειωμένος συντονισμός και η συχνή ζάλη εμφανίζονται συχνά όταν η οστεοχόνδρωση αναπτύσσεται σε βαθμό 2 ή περισσότερο. Αυτό οφείλεται σε εκφυλιστικές μεταβολές στους σπονδύλους, στους σπασμούς, στις καταληκτικές νευρικές απολήξεις. Ο εγκέφαλος δεν λαμβάνει την απαιτούμενη ποσότητα οξυγόνου, η οποία επηρεάζει αρνητικά τη λειτουργία της αιθουσαίας συσκευής.

Ως αποτέλεσμα της απόκλισης της κατάστασης, το σύμπτωμα είναι:

• Συστηματικός ίλιγγος.Εμφανίζονται ως αίσθηση περιστροφής ολόκληρου του σώματος και των γύρω αντικειμένων. Η δυσλειτουργία εμφανίζεται λόγω δυσλειτουργίας της αιθουσαίας συσκευής, εξασθένησης του μυϊκού ιστού και των υποδοχέων που βρίσκονται στις αρθρώσεις.
• Μη συστηματικός ίλιγγος.Εκτός από την αστάθεια, οι ασθενείς αντιμετωπίζουν περιόδους ναυτίας, μια αβέβαιη κατάσταση σε όρθια θέση. Η κυκλική περιστροφή συνήθως απουσιάζει.

Η ζάλη είναι ένα σοβαρό σύμπτωμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως σε γιατρό. Παρουσία μούδιασμα στους ώμους, παράλυση του μυϊκού ιστού του προσώπου, απώλεια συνείδησης, επείγουσα νοσηλεία.

Δύσπνοια και έλλειψη αέρα

Ένα άλλο σοβαρό σύμπτωμα προχωρημένης οστεοχόνδρωσης στην περιοχή του ώμου είναι μια συνεχής αίσθηση έλλειψης αέρα. Τα προβλήματα αναπνοής προκύπτουν από τη συμπίεση των νευρικών απολήξεων και των υποδοχέων που δεν μεταδίδουν παλμούς από τον φάρυγγα στον οισοφάγο. Δύσπνοια εμφανίζεται όταν εκτοπίζονται οι σπόνδυλοι, αυξάνεται σε αγχωτική κατάσταση, συνοδευόμενη από ένα κομμάτι στο λαιμό. Μετά τη λήψη ηρεμιστικού, η κατάσταση της υγείας επιστρέφει στο φυσιολογικό

Η έλλειψη αέρα προκαλεί ριζικό σύνδρομο. Ο σπασμός του διαφράγματος επηρεάζει το βάθος και το ρυθμό της αναπνοής. Ο ασθενής γίνεται βρωμικός και δύσκολος να αναπνέει αέρα, εμφανίζονται προβλήματα με τη μνήμη και τη συγκέντρωση. Ένα τέτοιο σύμπτωμα στην οστεοχόνδρωση απαιτεί άμεση βοήθεια, καθώς μπορεί να προκαλέσει ορισμένες σοβαρές επιπλοκές. Ο γιατρός επιλέγει το φάρμακο ξεχωριστά, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση.

Ναυτία

Υπάρχει μια μεγάλη συλλογή νευρικών απολήξεων στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας και μια αρτηρία που μεταφέρει θρεπτικά συστατικά στον εγκέφαλο διατρέχει αυτήν. Με την οστεοχόνδρωση, οι προεξοχές και οι μεσοσπονδύλιες κήλες σχηματίζονται σταδιακά, γεγονός που επηρεάζει την αρτηριακή πίεση και, ως αποτέλεσμα, ο ασθενής αισθάνεται επίθεση ναυτίας.

Η παρατεταμένη βλάβη της κανονικής κυκλοφορίας οδηγεί σε έμετο, απώλεια συνείδησης και προκαλεί εγκεφαλικό επεισόδιο και αναπηρία. Επομένως, η εμφάνιση ενός τέτοιου συμπτώματος, που δεν σχετίζεται με διατροφικά λάθη, απαιτεί άμεση ιατρική συμβουλή.

Αυξημένη αρτηριακή πίεση

Για την οστεοχόνδρωση του τραχήλου της μήτρας, ένα τυπικό σύμπτωμα είναι η αύξηση της πίεσης κατά τη διάρκεια της ημέρας. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η αυξημένη ή μειωμένη αρτηριακή πίεση δεν διατηρείται, κάτι που αποτελεί χαρακτηριστικό σημάδι εκφυλιστικών αλλαγών στον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Η καθημερινή δυναμική της αρτηριακής πίεσης είναι σπασμωδική, καθώς ο ερεθισμός των νευρικών απολήξεων είναι αντανακλαστικός και προκαλεί βραχυπρόθεσμους σπασμούς των αιμοφόρων αγγείων.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της αυξημένης πίεσης στην οστεοχονδρόζη του τραχήλου της μήτρας είναι:

• πονοκέφαλος;
• δυσφορία στο στήθος;
• μειωμένη ευαισθησία στη ζώνη του κολάρου.
• Μυϊκή ένταση αφού βρίσκεστε σε μια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Όλα αυτά λαμβάνονται υπόψη κατά τη διάγνωση. Η ταχεία επιδείνωση της κατάστασης και οι ξαφνικές μεταβολές της πίεσης είναι η βάση για νοσηλεία του ασθενούς και παροχή βοήθειας σε ένα νοσοκομείο.

Προβλήματα όρασης

Η οστεοχόνδρωση στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης προκαλεί συχνά δυσάρεστα συμπτώματα όπως διπλή όραση, τρεμόπαιγμα, εμφάνιση "μύγες". Αυτό σηματοδοτεί τη σοβαρότητα της διαδικασίας και απαιτεί επίσκεψη σε γιατρό.

Στο πλαίσιο της καταστροφής του συνδετικού ιστού στους σπονδύλους, μπορεί να αναπτυχθούν οι ακόλουθες ασθένειες:

• Γλαύκωμα.Ο ασθενής διαγιγνώσκεται με αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση, βλάβη στο οπτικό νεύρο. Είναι αδύνατο να εξαλειφθούν πλήρως οι παθολόγοι, μόνο για να επιτευχθεί σταθερή ύφεση με πολύπλοκη θεραπεία.
• Καταρράκτης.Αυτή η παθολογική διαδικασία οδηγεί σε καταστροφή του φακού. Οι αλλαγές σχετίζονται με μεταβολικές διεργασίες και οξεία βλάβη της παροχής οξυγόνου στον εγκέφαλο. Το πρώτο σημάδι της νόσου είναι η εμφάνιση "μύγας" μπροστά στα μάτια. Η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας βοηθά στη διατήρηση της όρασης του ασθενούς.
• Η νόσος του Claude Bernard-Horner.Η υποξία στην ινιακή περιοχή θεωρείται μία από τις αιτίες της βλάβης. Τα κύρια σημεία μιας παθολογικής κατάστασης είναι η μείωση της αντίδρασης του μαθητή ή η διαφορά στο μέγεθος του μαθητή σε διαφορετικά μάτια. Μερικοί ασθενείς παραπονιούνται ότι δεν μπορούν να κλείσουν εντελώς τα μάτια τους για ξεκούραση νύχτας και η όραση λυκόφως υποφέρει επίσης.

Ο οφθαλμίατρος συνταγογραφεί θεραπεία μετά από ενδελεχή εξέταση. Ωστόσο, η θεραπεία πραγματοποιείται μόνο σε ένα συγκρότημα που αποσκοπεί στην εξάλειψη της αιτίας της παραβίασης. Μόνο τότε μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το πρόβλημα.

Προβλήματα του φάρυγγα

Εκφυλιστικές αλλαγές στον αυχενικό σπόνδυλο προκαλούν προβλήματα κατάποσης. Ο ασθενής παραπονείται για ένα κομμάτι στο λαιμό, εφίδρωση, αίσθηση ξένου σώματος στο λαιμό, φαγούρα. Τα σημάδια δείχνουν δυσλειτουργία των νευροαγγειακών κορμών που προέρχονται από το νωτιαίο μυελό. Αλλά η συμπτωματολογία δεν θεωρείται χαρακτηριστική και μπορεί να παρατηρηθεί με παθολογικές διαταραχές όπως φλεγμονή, πρήξιμο.

Αλλαγή της θερμοκρασίας του σώματος

Η οστεοχόνδρωση, καθώς εξελίσσεται, προκαλεί αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος. Τέτοια συμπτώματα εμφανίζονται όταν η σπονδυλική αρτηρία έχει υποστεί βλάβη, στένωση του νωτιαίου σωλήνα ή προεξοχή του δίσκου. Προκαλεί αλλαγές στη νεύρωση και ταυτόχρονες νευρολογικές διαταραχές.

Στο πλαίσιο της αύξησης της θερμοκρασίας, μούδιασμα της γλώσσας ή των χεριών, παρατηρείται φλεγμονή στους λεμφαδένες, καύση της γλώσσας.

Η χαρακτηριστική κρίση κατά την περιστροφή του λαιμού επιτρέπει την υποψία της οστεοχονδρωσίας.

Τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης ανάλογα με το στάδιο

Τα σημάδια της οστεοχόνδρωσης της αυχενικής μοίρας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το στάδιο ανάπτυξης της παθολογίας, τη δύναμη συμπίεσης των νευρικών απολήξεων και τη διαδικασία παραμόρφωσης του δίσκου. Προκαλεί την εμφάνιση συμπτωμάτων συμπίεσης της σπονδυλικής αρτηρίας και παραβίαση της ροής του αίματος στον εγκέφαλο. Οι ακραίες νευρικές απολήξεις οδηγούν σε σοβαρές νευρολογικές παθολογίες.

Η σοβαρότητα των σημείων εξαρτάται άμεσα από το στάδιο ανάπτυξης της νόσου:

1. Αρχικό.Οι εκφυλιστικές διεργασίες στους σπονδυλικούς δίσκους προχωρούν απαρατήρητες από τον ασθενή. Είναι πολύ δύσκολο να παρατηρήσουμε τις πρώτες αλλαγές, καθώς μπορεί να είναι ήπιοι πονοκέφαλοι (γίνονται αισθητές πιο έντονα στις γυναίκες), δυσφορία στον αυχένα, ελαφρά επιδείνωση της όρασης ή απώλεια ευαισθησίας στη ζώνη του κολάρου. Σε αυτό το στάδιο, οι ασθενείς σπάνια πηγαίνουν στο γιατρό, αποδίδοντας τα συμπτώματα στην κόπωση, την έλλειψη ύπνου ή το άγχος.
2. Δεύτερο στάδιο.Καθώς εξελίσσεται η παθολογία και εμφανίζεται η προεξοχή του δίσκου, εμφανίζονται πιο έντονα συμπτώματα. Η καταστροφή του ινώδους δακτυλίου επηρεάζει τις κινήσεις του κεφαλιού, γίνονται πιο περιορισμένες. Επίσης, οι ασθενείς αρχίζουν να παραπονούνται για συνεχή χτύπημα στα αυτιά, μειωμένη οπτική λειτουργία, πόνο στον αυχένα με χαρακτηριστική κρίσιμη στιγμή, προβλήματα κατάποσης, διαταραχή του ύπνου και μειωμένη σαφήνεια των αντανακλαστικών. Η διατήρηση του κεφαλιού σε μία θέση προκαλεί σοβαρή ταλαιπωρία, πράγμα που απαιτεί διαβούλευση με τον γιατρό.
3. Τρίτο στάδιο.Σταδιακά σχηματίζονται μεσοσπονδύλιες κήλες, ο ινώδης δακτύλιος καταστρέφεται πλήρως, υπάρχει παραμόρφωση των σπονδύλων, μετατόπιση των οστών, μετατοπίσεις, αστάθεια. Ο ασθενής παραπονείται για οξύ πόνο στο λαιμό, έντονο σύνδρομο ώμου, παράλυση των άνω άκρων, δεν παρατηρούνται αντανακλαστικά τένοντα, μειωμένη ευαισθησία στο τριχωτό της κεφαλής. Αυτό είναι ένα σοβαρό στάδιο της νόσου που απαιτεί πολύπλοκη θεραπεία.

Η οστεοχόνδρωση είναι μια χρόνια συστηματική ασθένεια που εκδηλώνεται σε διάφορα συμπτώματα. Ο λόγος είναι πάντα κρυμμένος στις συμπιεσμένες απολήξεις των νεύρων, στις κυκλοφοριακές διαταραχές και στην παραμόρφωση των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Η προεξοχή, η κήλη και η μετατόπιση οδηγούν σταδιακά σε απώλεια κινητικότητας του σπονδύλου.

Η ηλικία επηρεάζει άμεσα τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Όσο μεγαλύτερος είναι ο ασθενής, τόσο ισχυρότερες είναι οι αλλαγές στους συνδετικούς και οστικούς ιστούς. Αυτό οφείλεται στην αδυναμία των μυϊκών ινών, στις διατροφικές ανεπάρκειες και στις χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες στο σώμα.

Κριτικές ασθενών

Η οστεοχόνδρωση των αυχενικών σπονδύλων είναι μια κοινή ασθένεια, καθώς οι νευρικές ρίζες εκτίθενται συνεχώς σε στρες λόγω υπερβολικής κινητικότητας του τμήματος. Η έγκαιρη ανίχνευση της παθολογίας αποφεύγει σοβαρές επιπλοκές, οπότε πολλοί άνθρωποι διαβάζουν κριτικές ασθενών και τις συγκρίνουν με τα συμπτώματά τους.

Απαγορεύεται αυστηρά να διαγνώσετε τον εαυτό σας χωρίς δοκιμές εργαστηρίου και συσκευών. Οποιεσδήποτε πληροφορίες πρέπει να λαμβάνονται μόνο ως σημείωση.

Η οστεοχόνδρωση του τραχήλου της μήτρας εκδηλώνεται από μεγάλο αριθμό συμπτωμάτων, αλλά τα περισσότερα από αυτά συγχέονται εύκολα με παρόμοιες παθολογίες. Επομένως, συνιστάται η εξέταση των παραπόνων του ασθενούς σε ένα συγκρότημα και η διενέργεια διαφορικών διαγνωστικών, που επιτρέπει την έγκαιρη αναγνώριση της νόσου και τη συνταγογράφηση της σωστής θεραπείας, η οποία περιλαμβάνει τη φυσιοθεραπεία, τη γυμναστική και τη φαρμακευτική αγωγή.