Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου (ATS) είναι μια υποτονική καταστροφική ασθένεια. Υπό την επίδραση πολλών λόγων, κατά την εξέλιξη της νόσου, συμβαίνουν μη αναστρέψιμες αλλαγές στη δομή και τις ιδιότητες του υαλώδους χόνδρου, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένη πίεση στις αρθρικές επιφάνειες και στην παραμόρφωση ή τη σύντηξή τους. Δεδομένου ότι η μηχανική υπερφόρτωση θεωρείται μια από τις κύριες αιτίες ανάπτυξης της νόσου, η άρθρωση της άρθρωσης του ισχίου συχνά επηρεάζεται από την αρθροπάθεια.
Χαρακτηριστικά της ανατομικής δομής της άρθρωσης του ισχίου
Η άρθρωση του ισχίου (TC) είναι η ένωση της λεκάνης και του μηριαίου οστού. Αυτή η άρθρωση καθιστά δυνατή τη μείωση και την εξάπλωση των κάτω άκρων, την ανύψωση των ποδιών και την έλξη τους στο σώμα και την πραγματοποίηση κινήσεων βαδίσματος. Από τη γέννηση και καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής, ένα άτομο φέρει υψηλό φορτίο στην άρθρωση του ισχίου.
Από την πλευρά του πυελικού οστού, η «κοτυλιαία» κοιλότητα συμμετέχει στην άρθρωση, από την πλευρά του μηριαίου οστού, η επίφυσή του. Η κοτύλη έχει ένα χείλος κολλαγόνου κατά μήκος των άκρων, το οποίο λειτουργεί ως ένα είδος παρεμβύσματος που συγκρατεί σφιχτά την επίφυση του μηριαίου οστού στην εσοχή του. Η εσοχή στο κέντρο της κοτύλης καλύπτεται με μεμβράνη κολλαγόνου και είναι το σημείο προσκόλλησης του συνδέσμου του μηριαίου οστού.
Η σύνθεση της κάψουλας TS περιλαμβάνει συνδέσμους:
- μηριαίος-λαγόνιος - ο ισχυρότερος σύνδεσμος που μπορεί να αντέξει φορτίο άνω των 200 κιλών και αποτρέπει την υπερβολική κάμψη του ισχίου στην πλάτη.
- μηριαίο-ηβικό - είναι υπεύθυνο για την απαγωγή και τη μείωση του μηρού, περιορίζοντας έτσι τις κυκλικές του κινήσεις.
- μηριαία ισχιακή - προστατεύει το όχημα από διάσειση, μειώνει το φορτίο κατά το περπάτημα και το τρέξιμο.
- κυκλική (θηλιά) - αποτρέπει τα εξαρθρήματα και συγκρατεί την κεφαλή του μηριαίου οστού στην κοιλότητα της πυελικής κοιλότητας και αποτελεί τη βάση του αρθρικού σάκου.
Πολλές μυϊκές ομάδες και τένοντες επιτρέπουν στο όχημα να κινείται γύρω από τρεις άξονες:
- Διαμήκης (κάθετη).
- Εγκάρσια (οριζόντια, μετωπική).
- Οβελιαία (πρόσθια-οπίσθια).
Η αρθροπάθεια μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε μια υγιή άρθρωση όσο και να γίνει συνέχεια των υφιστάμενων παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος.
Τι είναι αυτή η ασθένεια;
Ο υαλικός χόνδρος εκτελεί λειτουργίες απορρόφησης κραδασμών και προστασίας έναντι ζημιών στις επιφάνειες της άρθρωσης. Το ATS είναι μια ασθένεια στη διαδικασία ανάπτυξης της οποίας αλλάζει η δομή των ινών του χόνδρου κολλαγόνου, γεγονός που στη συνέχεια οδηγεί στον κατακερματισμό και την καταστροφή τους. Θραύσματα ινών χόνδρου, εάν εισέλθουν στην αρθρική κοιλότητα, μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονώδη διαδικασία. Οι γυμνές επιφάνειες υφίστανται αλλαγές στον οστικό ιστό που προκαλούνται από τριβή και αυξημένη πίεση. Ο χόνδρινος ιστός που παραμένει κατά μήκος των άκρων των επιφύσεων αναπτύσσεται αντισταθμιστικά με επακόλουθη οστεοποίηση, προκαλώντας αγκύλωση (ακινησία της οστικής ένωσης). Στα μεταγενέστερα στάδια, ελλείψει κατάλληλης θεραπείας, ο ασθενής χάνει εντελώς την κινητικότητα και καθίσταται ανάπηρος. Οι καταστροφικές διεργασίες προκαλούνται από διάφορους λόγους.
Υπάρχουν οι ακόλουθοι τύποι αρθρώσεων της άρθρωσης του ισχίου:
- Πρωταρχικός. Η αιτιολογία του δεν είναι πλήρως κατανοητή. Η ιδιοπαθής (πρωτοπαθής) αρθροπάθεια αναπτύσσεται σε μια προηγουμένως υγιή άρθρωση. Τις περισσότερες φορές, αναπτύσσεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
- Δευτερεύων. Προκαλείται από προηγούμενες ασθένειες της αρθρικής συσκευής, συγγενείς ανωμαλίες ανάπτυξης, αλλαγές στο έργο οργάνων και συστημάτων ανθρώπινης ζωτικής δραστηριότητας.
Η ασθένεια αναπτύσσεται σε μία άρθρωση ή επηρεάζει και τις δύο ταυτόχρονα.
Αιτίες της νόσου
Μεταξύ των αιτιών που συμβάλλουν στην εμφάνιση της νόσου και στην εξέλιξή της, εντοπίζονται τα ακόλουθα:
- Κληρονομική γενετική προδιάθεση για την ανάπτυξη της νόσου.
- Τραυματισμοί της οστικής άρθρωσης (εξαρθρήματα, κατάγματα, διαστρέμματα και τένοντες).
- Αφόρητη συστηματική δύναμη και σωματική δραστηριότητα.
- Υπέρβαρος.
- Λειτουργικές διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος (διαβήτης, ψωρίαση).
- Συγγενείς παθολογίες της δομής και της ανάπτυξης του μυοσκελετικού σκελετού.
- Επαγγελματικά χαρακτηριστικά της εργασιακής δραστηριότητας.
- Κακή τοπική κυκλοφορία.
- Προηγούμενες ασθένειες που προκλήθηκαν από παθογόνο χλωρίδα.
- Νόσος Legg-Calve-Perthes.
- Μεταβολικές διαταραχές (ουρική αρθρίτιδα).
- Φυσική αδράνεια.
- Ανοσολογικές ασθένειες.
Αυτοί οι λόγοι δεν είναι πάντα ικανοί να προκαλέσουν ATS. Τις περισσότερες φορές, η ενεργοποίηση παθολογικών διεργασιών μπορεί να προκληθεί από:
- αυξημένο άγχος και σωματική δραστηριότητα.
- συνεχής υπερκόπωση?
- υποθερμία του οχήματος ή του σώματος συνολικά·
- ξαφνική ανύψωση βαρέων αντικειμένων.
- ορμονική ανισορροπία?
- έκθεση σε ακτινοβολία.
Συμπτώματα της νόσου
Οι συμπτωματικές εκδηλώσεις του ATS είναι παρόμοιες με τις εκδηλώσεις αρθρώσεως άλλων αρθρώσεων.
Τα κύρια χαρακτηριστικά συμπτώματα αυτής της ασθένειας θεωρούνται:
- Δυσκαμψία το πρωί ή μετά από μακρά περίοδο ακινησίας.
- Μειωμένο εύρος κίνησης, αλλαγή στο βάδισμα.
- Πόνος, που προκλήθηκε αρχικά από μηχανικό ή σωματικό στρες, στη συνέχεια σταθερός.
- Η εκδήλωση τριξίματος, τσακίσματος και κρότου κατά τη διάρκεια απότομων κινήσεων.
- Έντονη χωλότητα στο προσβεβλημένο άκρο.
- Η εμφάνιση συσπάσεων (περιορισμός παθητικών κινήσεων).
- Στένωση ή κλείσιμο του αρθρικού χώρου (ακτινογραφία).
Η σοβαρότητα των σημείων αρθροπάθειας της άρθρωσης του ισχίου εξαρτάται από τον βαθμό ανάπτυξης της νόσου και τις αντιδραστικές ικανότητες του σώματος του ασθενούς.
Στάδια της κοξάρθρωσης
Ανάλογα με τις κλινικές εκδηλώσεις, διακρίνονται 4 στάδια αρθρώσεως της άρθρωσης του ισχίου:
- Η αρθροπάθεια του 1ου βαθμού της άρθρωσης του ισχίου δεν έχει έντονο πόνο και άλλες εκδηλώσεις. Το στάδιο είναι δύσκολο να διαγνωστεί, η ασθένεια μπορεί να ανιχνευθεί χρησιμοποιώντας βιοχημική μελέτη ιστού υαλώδους χόνδρου και προσδιορισμό ανεπαρκούς ποσότητας γλυκοζαμινογλυκανών. Ο ασθενής αισθάνεται πόνο στην άρθρωση και σπάνια πόνο στην αρχή της φυσικής δραστηριότητας.
- Η αρθροπάθεια του δεύτερου βαθμού της άρθρωσης του ισχίου χαρακτηρίζεται από αλλαγές στην πυκνότητα και την ελαστικότητα των χόνδρινων ινών. Εμφανίζονται ρωγμές και σπασίματα. Οι συναρτήσεις απόσβεσης μειώνονται. Ο πόνος εντείνεται, ακτινοβολεί στη βουβωνική χώρα, οι κινήσεις αραίωσης και μείωσης του προσβεβλημένου άκρου είναι περιορισμένες.
- Στον τρίτο βαθμό, η στρωματοποίηση των ινών του χόνδρου γίνεται με μεγαλύτερη ένταση. Οι αρθρικές επιφάνειες παρουσιάζουν υπερβολική πίεση, αναπτύσσονται εστίες ισχαιμίας. Ο ιστός χόνδρου αναπτύσσεται κατά μήκος της άκρης των επιφύσεων. Η αίσθηση του πόνου στην περιοχή του κατεστραμμένου οστικού συνδέσμου δεν εξαρτάται από την κατάσταση δραστηριότητας και ανάπαυσης. Με οποιαδήποτε κίνηση η άρθρωση «τρίζει» και «τσακίζει». Το εύρος κίνησης μειώνεται σε όλους τους άξονες.
- Ο τέταρτος βαθμός χαρακτηρίζεται από έκθεση των επιφανειών των αρθρικών συστατικών με το σχηματισμό ελκών και καταθλίψεων. Η αρθρική κεφαλή του μηριαίου οστού είναι κακώς στερεωμένη στην κοτύλη, γεγονός που οδηγεί σε παραβίαση της σύγκρισης και του διαχωρισμού των αρθρικών επιφανειών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο ασθενής βιώνει βασανιστικό πόνο που προκαλείται από στένωση, μερικές φορές κλείσιμο του αρθρικού αυλού και συμπίεση δεσμίδων νευρικών ινών και αιμοφόρων αγγείων. Η κίνηση είναι περιορισμένη, μερικές φορές εντελώς.
Η ταξινόμηση των παθολογικών αλλαγών που προκαλούνται από το ATS είναι απαραίτητη για την κατανόηση του μηχανισμού και των χαρακτηριστικών της ανάπτυξης της νόσου. Ο προσδιορισμός της σοβαρότητας της νόσου βοηθά στον καθορισμό της σωστής τακτικής θεραπείας και αναπηρίας (σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας).
Πιθανές συνέπειες
Η εξέλιξη του ATS οδηγεί όχι μόνο σε παραμόρφωση της μηριαίας κεφαλής και της πυελικής κοιλότητας, αλλά και στην ανάπτυξη παθολογικών διεργασιών στη λειτουργία της αρθρικής συσκευής στο σύνολό της.
Παθολογίες που προκύπτουν από επιπλοκές της αρθροπάθειας του ισχίου:
- αρθρίτιδα (φλεγμονή της αρθρικής μεμβράνης της άρθρωσης).
- άσηπτη νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου.
- καταστροφή αρθρώσεων (οστεονέκρωση);
- φλεγμονή του αρθρικού σάκου με αλλαγή στην ποσότητα του αρθρικού υγρού.
- αγκύλωση (ακινησία της άρθρωσης των οστών) μερική ή πλήρης.
- συσπάσεις (περιορισμός κινητικότητας και αδυναμία κάμψης-έκτασης του άκρου).
Η ανάπτυξη επιπλοκών του ATS οδηγεί πάντα σε επιδείνωση της γενικής κατάστασης του ασθενούς, της ποιότητας της ζωής του και απώλεια κίνησης χωρίς βοήθεια.
Διαγνωστικές μέθοδοι
Η διάγνωση της αρθροπάθειας της άρθρωσης του ισχίου στο αρχικό στάδιο είναι δύσκολη. Οι συμπτωματικές εκδηλώσεις γίνονται αισθητές μόνο όταν οι επιφύσεις των οστών και των νευρικών ινών εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία.
Κατά τη διάρκεια μιας ιατρικής εξέτασης στο στάδιο της εξέλιξης, σημειώνονται τα ακόλουθα:
- οπτική αλλαγή στο περίγραμμα της άρθρωσης.
- ψηλάφηση πόνο?
- μερικές φορές παστότητα των περιαρθρικών ιστών.
- βράχυνση του άρρωστου άκρου.
Ο κύριος ρόλος στη διάγνωση του ATS ανατίθεται στην ακτινογραφία. Ως βοηθητικές διαγνωστικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται:
- Υπερηχογράφημα, μαγνητική τομογραφία.
- Η αξονική τομογραφία.
- Παρακέντηση αρθρικής λίπανσης (αρθρικό υγρό).
- Διάγνωση με χρήση αρθροσκόπιου (μικροανιχνευτής).
- Κλινικές και βιοχημικές εργαστηριακές εξετάσεις ούρων, αίματος.
Η έγκαιρη διάγνωση βελτιώνει την πρόγνωση της θεραπείας και την περαιτέρω ζωή του ασθενούς.
Πώς να υποβάλετε αίτηση για αναπηρία;
Είναι αδύνατο να θεραπευθεί πλήρως αυτή η ασθένεια. Για να επιβεβαιώσετε το δικαίωμα σε κοινωνικές παροχές και να ορίσετε μια ομάδα αναπηρίας αφού περάσετε την εξέταση από στενούς ειδικούς, πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας.
Η ένδειξη για την ανάθεση αναπηρίας σε περίπτωση αρθρώσεως της άρθρωσης του ισχίου είναι:
- ολιγοάρθρωση (βλάβη όχι περισσότερες από 2 αρθρώσεις) TS 2 μοίρες.
- συνδυασμένη αρθροπάθεια του 2ου βαθμού του TS και αρθροπάθεια του 3ου βαθμού της άρθρωσης του γόνατος.
- μείωση του μήκους του άρρωστου άκρου κατά περισσότερο από 6 cm.
- Αυτόματο τηλεφωνικό κέντρο αντιδραστικής ροής, τεκμηριωμένο.
Στον προσδιορισμό της ομάδας αναπηρίας θα βοηθήσει:
- προσεκτικά συλλεγμένο ιστορικό.
- το πόρισμα της ιατρικής συμβουλευτικής επιτροπής (MCC)·
- αποτελέσματα διαγνωστικών μελετών·
- περνώντας από την επιτροπή ιατρικών και κοινωνικών εμπειρογνωμόνων (MSEC).
Εάν η απόφαση της επιτροπής εμπειρογνωμόνων είναι αρνητική, μπορεί να ασκηθεί έφεση σε ανώτερες αρχές.
Πρόληψη
Τα προληπτικά μέτρα είναι ένας εύκολος τρόπος για να αποφευχθεί η ανάπτυξη αυτής της ασθένειας. Τα μέτρα πρόληψης περιλαμβάνουν:
- Συμμόρφωση σε έναν ενεργό τρόπο ζωής.
- Έλεγχος δεικτών σωματικού βάρους.
- Βελτιστοποίηση της διατροφής και του τρόπου εργασίας και ανάπαυσης.
- Μειωμένο μηχανικό και φυσικό φορτίο.
- Θεραπεία ασθενειών ιογενούς και λοιμώδους αιτιολογίας.
- Πρόληψη και πρόληψη τραυματισμών στο σπίτι και στην εργασία.
- Τακτικός προληπτικός έλεγχος.
συμπέρασμα
Η απάντηση στη συχνή ερώτηση: «Είναι δυνατόν να θεραπευθεί η αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου; » Οι ειδικοί δίνουν αρνητική απάντηση. Ο κατεστραμμένος ιστός χόνδρου δεν μπορεί να αποκατασταθεί πλήρως, όπως είναι αδύνατο να διορθωθεί πλήρως η παραμόρφωση και η καταστροφή των οστών που περιλαμβάνονται στην άρθρωση. Μην αγνοείτε ακόμη και μικρές εκδηλώσεις της αρθροπάθειας του ισχίου, αυτό μειώνει τις πιθανότητες αποτροπής περαιτέρω ανάπτυξης της νόσου.